Zonder Afscheid ( Auteur: Perry Besseling )
[Verse]
Wij zitten smorgens aant ontbijt.
Voordat jij naar je werk toe rijdt.
Een dikke zoen, een kleine lach.
Was voor het laatst dat ik je zag
[Chorus]
Mijn God, hoe kan ik dit nu aan.
Jij bent zo onverwachts gegaan.
Je geest, die dwaalt nu door het huis.
Maar jij komt zelf nooit meer thuis.
Kan niet meer zeggen tegen jouw.
Dat ik onwijs veel van je hou.
[Verse 2]
Ik had een onbestemd gevoel.
Je weet wat ik daarmee bedoel
Politie belt aan bij het huis
En zeggen, jij komt nooit meer thuis
[Chorus]
Mijn God, hoe kan ik dit nu aan.
Jij bent zo onverwachts gegaan.
Je geest, die dwaalt nu door het huis.
Maar jij komt zelf nooit meer thuis.
Kan niet meer zeggen tegen jouw.
Dat ik onwijs veel van je hou.
[Verse 3]
Nog zoveel plannen met zun twee.
Maar jij nam ze met je mee.
Verkeerde tijd, Verkeerde Plaats
Zag je vanochtend voor het laatst
[Chorus]
Mijn God, hoe kan ik dit nu aan.
Jij bent zo onverwachts gegaan.
Je geest, die dwaalt nu door het huis.
Maar jij komt zelf nooit meer thuis.
Kan niet meer zeggen tegen jouw.
Dat ik onwijs veel van je hou.
Kan niet meer zeggen tegen jouw.
Dat ik je mis, en van je hou.